 |
Bu ara müzik temalı/müzikal filmlere ağırlık vermeye başladım ve All That Jazz'dan sonra 2006 İrlanda yapımı "Once" ile karşınızdayım! Once, filmin afişinde "Doğru insanla kaç kere karşılaşabilirsiniz?" sorusuyla bizlere sunulan, modern bir müzik filmi.
Dublin'de geçen filmde, kahramanlarımızdan biri (isimlerini asla öğrenmiyoruz) annesinin ölümünden sonra babasının tamir dükkanında ona yardım eden, onun dışında da sokaklarda gitar çalıp şarkı söyleyerek para kazanmaya çalışan bir adamdır. Londra'da yaşayan eski kız arkadaşını unutamamıştır. Diğer kahramanımız ise eşinden ayrılıp annesi ve küçük kızıyla birlikte Dublin'e yerleşmiş çek bir kızdır. Müziğe olan sevgileri ile yolları kesişen kahramanlarımız, adamın albüm çıkarma hayalleri ile birlikte bir demo hazırlamaya karar verirler. Film boyunca duyulan tüm şarkılar hikayeye hizmet ederken, bizlere de filmin ve müziklerin keyfine varmak kalıyor.
Film biterken de bir süre üzerine düşünmelik, birkaç soru bırakıyor insanın aklına ve birden fazla cevap :) Peki afişteki soruya gelince hayatta kaç kere doğru insanla karşılaşırız? Film, bu sorunun cevabını afişinden ve adından "bir kere" diye yanıtlamış gibi görünse de, bana kalırsa filmin geneli, bu sorunun cevabını yoruma açık bırakıyor. Belki de filmin finalinden adam için doğru insanın Londra'daki kız arkadaşı, kız için de ayrı yaşadığı eşi olduğunu çıkarmalıyız. Ya da zamanlamaya bağlı olarak "doğru insan"ın değiştiğini de söyleyebiliriz, dolayısıyla sorunun cevabı da "birden çok kez" olabilir.
Once, güzel bir film. Müzikleriyle, karakterleriyle, naifliğiyle, gerçeğe çok yakın olmasıyla güzel bir film. Son olarak filmle özdeşlemiş, 2008 yılı Akademi Ödülleri tarafından da hakkı verilmiş "Falling Slowly" şarkısıyla sizleri baş başa bırakıyorum.
İyi seyirler/dinlemeler..
İyi seyirler/dinlemeler..
27.05.2013
paprika hakkında yazı ararken buldum burayı. baktım anasayfada once var. 4-5 yıl önce izlemiştim sanırım. kızın -yanlış hatırlamıyorsam- hiç değiştirmediği kıyafetleri aklımda kalmıştı. diz altı, uzun etek. kat kat giyilmiş kazaklar, ceket, şık olma çabası gütmeden giyinmek. soğuk havanın film boyunca verdiği huzursuzluğu hatırlıyorum. belki de "ve ömür boyu mutlu oldular" gibi bi sonuçla bitmediği için bu soğukluk fazla ürpertti beni. alışkın değiliz, hollywood böyle anlatmıyor. uzun süre etkisinde kalmıştım bu kızın. fiziksel görünümü çocuk gibiydi ama fazla olgundu. anne olduğunu fark edince anladım olgunluğunun sebebini. rahatsız edici bi olgunluk vardı. daha erkenmiş gibi. fazla acı çekmiş gibi. kızı çok sevmiş, sanırım, daha çok tanımak istemiştim.
YanıtlaSilşimdi özlemim depreşti sanırım:) teşekkürler, takip edeyim buraları.
evet başrolde görmeye alışkın olmadığımız doğallıktaydı kız, çok aşırı güzel değil, gösterişli değil, kendi halindeydi. filmin sonu da hikayenin gidişatı açısından üzücü olsa da gerçekçi olmasıyla film adına beni mutlu etmişti :)
YanıtlaSilben teşekkür ederim :)